किन रीसाकि

म बाट केभयो तिमीलाई किन रीसाकि ।
आँखा तर्की हेर्छौमलाइ किन रीसाकि ।

तिमीले माग्छौभने प्राणनै दिनसक्छु म
सधैं सोच्छु तिम्रोभलाइ किन रीसाकि ।

चन्द्रजस्तो थियो मुहार बादलछायो किन
बोल्दै नबोली मुन्टोहल्लाई किन रीसाकि ।

अत्तीराम्रो सुहाउने थियो चंचले त्यो बानी
फुर्तीलो त्यो जीऊगलाई किन रीसाकि ।

हिजोसम्म आफ्नै सोच्थ्यौ आज केभो र
मैले दिएको फोटोजलाइ किन रीसाकि ।

सनम गोले
मकवानपुर हाल मलेशिया