गन्तव्य बिहिन यात्राभयो जीवन मेरो

किनहो हिजोआज आँसु झार्न थालेको छु ।
मनको ईच्छा मनैभित्र मार्न थालेको छु।

आपत विपतमा साथहुन्नन कोही पनि
तेसैले एकान्त ठाउँ पार्न थालेको छु ।

हुँदा आफ्नो नहुँदा पराया हुन्छ याहाँ
विवशभै आँसुले मुल्य टार्न थालेको छु।

गन्तव्य बिहिन यात्राभयो जीवन मेरो
सधैं भौतारीदौ यताउता चार्न थालेको छु ।

डुङ्गा मेरो रित्तोभयो रंगरोगन पुगेन
बिना यात्रीनै अब डुङ्गा तार्न थालेको छु ।

सनम गोले
दामन मकावनपुर
हाल मलेशिया